MADELEINE VIONNET

Schilder (van lakwerk), pastellist, decoratief ontwerper, kopersmid en beeldhouwer. Art Deco.

Jules John Dunand was actief in Frankrijk, maar studeerde aan de Ecole des Arts Industriels in Genève, samen met de houtgraveur François Louis Schmied, zijn levenslange vriend en medewerker. Samen gingen zij in 1897 in Parijs werken. Dunand was een van de kunstenaars die aangezocht waren om groepen van gevleugelde paarden voor de Pont Alexandre III in Parijs te maken naar aanleiding van de opening van de Exposition Universelle van 1900. Hij slaagde er ook in tijd te vinden voor zijn eigen werk en hij begon beelden tentoon te stellen op het Salon van de Société Nationale des Beaux-Arts. Hij stopte al snel met het maken van traditionele beelden en hij ging zich toeleggen op het creëren van metalen vazen en borden, ingelegd met zilver en goud, die hij elk jaar toonde op het Salon. In 1912 leerde hij de techniek van het lakwerk van Sougarawa, die hij vervolgens gebruikte voor vele ontwerpen met geometrische motieven.

Hij stopte met werken tijdens WOI en na de oorlog begon hij ook meubilair met decoratieve elementen en inlegwerk van parelmoer te ontwerpen. In 1921 begon een hoogst succesvolle samenwerking tussen Dunand, Goulden, Jouve en Schmied. Dunand kreeg zo’n grote bekendheid, dat men sprak van ‘Dunand-lakwerk’. Zijn belangrijkste monumentale creaties maakte hij voor de stoomboten Atlantique in 1931 en Normandie in 1935. Dunand wordt beschouwd als een decoratief kunstenaar. Hij en zijn medewerkers hielpen een eigentijdse, gestileerde stijl te creëren met een geometrische en maniëristische vereenvoudiging van de contouren. Zijn werk kreeg een enorme boost in populariteit toen de jaren dertig-stijl opnieuw opgang begon te maken.

Op de Exposition des Arts Décoratifs van 1925 werkte Dunand samen met Ruhlmann aan het Pavillon du Collectionneur. In 1931 maakte hij samen met zijn zoon Bernard een serie grote decoratieve panelen voor de Exposition Coloniale.

Video bekijken