DE REDDINGSBOOT

Schilder van marines, landschappen, portretten en historische taferelen.

Jacques Eugène Hubert (Eugène) Wolters werd geboren in Venlo op 23 oktober 1844 en overleed in Antwerpen op 25 juni 1905. Hij werd in 1894 tot Belg genaturaliseerd.

Wolters was een zoon van de koopman Jan Gerard Hubert Wolters en Maria Gertrudis Custers. Op zeer jonge leeftijd kon hij al goed tekenen. Hij studeerde aan de handelsschool in Venlo. Vanaf 1864 werd hij leerling aan de Antwerpse Academie bij professor Polydore Beaufaux (cursus ‘Tekenen naar het leven’), Jozef Van Lerius (cursus: ‘Basisopleiding schilderen’) en de landschapsschilder Jacob Jacobs. Daarna vervolmaakte hij zich gedurende drie jaar bij de Antwerpse landschapsschilder Frans Lamorinière.

In de periode 1869-1870 werkte hij in Moyland, bij Kleef, in Duitsland. In 1870 nam hij deel aan twee tentoonstellingen in Den Haag en in Sydenham, Engeland, waar hij een bronzen medaille won. Hij stond hoog in aanzien op vele tentoonstellingen. In 1881 exposeerde hij op het Salon van Brussel met de doeken “De Schelde te Rupelmonde bij eb”, “Vissers snellen te hulp naar een brandend schip” en “Franse kusten”. Wolters schilderde ook portretten en enkele historische taferelen.